Sıradan bir pazar gününde Maltepe İtfaiye birimi günlük işlerle uğraşıyordu.
Rıza çiçekleri suluyor,
Süleyman arabada 50 Cent'in yeni albümünü dinliyor,
Şef Recep Polonyalı kız arkadaşı Natalie'den gelen mesajı okuyor
Yeni gelen çağrıcı Mustafa ise World of Warcraft oynuyordu.
Bilgisayara düşen SOS uyarısını gören Mustafa, koşarak kabininden dışarı çıktı ve arkadaşlarına durumu haber verdi.
Recep genel raporu aldı.
Tüm birliklere telsizle haber verdi :
"Kayışdağı eteklerinde, ormanın içinde küçük bir yangın çıkmış"tı.
Hala yüksek sesle 50 Cent dinleyen Süleyman, olaydan habersiz birşekilde takılmaya devam edince, Şef Recep elinde kürekle Süleyman'ı sarsarak bir takım küfürlerle Süleyman'ı konuya uyandırdı.
Çiçek sulamayı bırakan Rıza garajdan arabasını çıkartmaya gitti.
İstasyonda müthiş bir hareketlilik vardı.
Recep itfaiye aracının malzeme dolabına gerekli şeyleri koydu.
Fırçayı yiyen Süleyman göreve hazırdı.
Recep merdivenlerden araca tırmanıp kaptan köşküne yerleşti.
Maltepe itfaiye birimi görev aşkıyla, iki adet aracı alıp yola koyuldu.
Ekip büyük cesaretle olaya el attı.
Alevler her yanı sarıyordu.
Çağrıcı çocuk Mustafa'nın cesur hamleleriyle yangın söndürüldü, yeşil ağaçlar kurtarıldı.
Bu sırada dumandan bayılan Rıza'yı farkettiler. Bir parça da Rıza'yı suladılar ve ayılmasını sağladılar.
Başarıyla görevini tamamlayan ekip istasyona döndü.
Başarının verdiği zafer sarhoşluğuyla halay çektiler.
Maltepe İtfaiye biriminin şanlı bayrağını gururla dalgalandırdılar...
16 comments:
tubikkkk, süperrrrrrrrrrrr
Halay super olmus!! :))
bayıldım :) çok eğlenceli olmuş
muthesem legolar.
harkulade maltepe itfaiye birimi!
(:
çok alemsiniz siz ya :) bayıldım...
Tubik,
Bayıldım..bayıldım..Lego cocukken en sevdiğim oyuncaktı..
Kurgu da şahane olmuş hani..cumaya isterim bak aynını...
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH
ZUHAHAHAHAHAHAHAHA
MUHAHAHAHAHAHAHAHAHAH
PUHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA
AHAHAHAHAHAHAHAHAH
Olm ilk fırsatta lego almayan SED ne olsun !!!!
O kadar kıskandım kiğğğğ:):):)
Oynamaya gelcem:)
logolar en sevdiğim şey! fotoğraflar da suppper!
Lego serüvenlerimiz başlamıştır. En yakın zamanda 2. lego setimizi de alarak (çocukken sahip olduklarımızı kaybettiğimiz için sıfırdan başlamak gerekti) yeni maceroolara atılacağız.
Saygılar.
Süper olmuş Tubik
Yangın da bizim okulun orda çıkmış ne tesadüf sanırım ocağı açık unutmuşum :)
itfaiyecilere göz kırpan, balkondan el sallayan güzel kızlar nerede? tek taraflı lego istemiyoruz!
:)
Harika olmuş, kıskandım.
Lego ne şahane şeydir dedik, bırakın çocukluğa gitmeyi, çocuk olduk. Cenk binaları dikerken ben binaları kıskandım, ben kamyonu yaparken Cenk beni kıskandı... Kedi komple legoyu kıskandı... Ne şahane bir pazardı, uzuuuuunca bir aradan sonra :)
Öncelikle söyleyeyim, beni 12 yaşıma geri götürdü bu resimler. Az sonra anlatırım o hikayeyi. Ama gülümsedim resimlere bakarken sadece. Elinize sağlık....:))
Yaş 11-12 mi ne. Kanalmarket vardı o zamanlar siz de hatırlarsınız. Amcanın biri çıktı bir şeyler yaptı ekranda. Lego diye bir şey. Aşık oldum resmen. Anneme dedim alıcam bunu. Annem dedi tamam sana verdiğim harçlıktan biriktir al. Kantinde tost yemedim meyve suyu içmedim kenara attım alıcam diye, çocukluk işte. Çıktık bi gün Kadıköy'e, fellik fellik arıyoruz, 3 saat aradık. Yok bir türlü. Tam geri döneceğiz tak Lego yazılı bir dükkan. Çocukluğumun en büyük sevinçlerindendir. Girdim içeri, annem yanımda. Korsan gemisi vardı onların bir tane. Ne kadar dedim. 600.000 lira dedi kasadaki kız.
Hani bir şey için çok çalışırsınız çalışırsınız da, aldığınız cevap siz deli gibi çalışırken onu elde edemeyeceğiniz aslında taa siz çalışırken belliymiş onu gösterir size ve yıkılırsınız ya. Tosttan meyve suyundan biriktirdiğim paraya baktım. 100.000 lira. Hayatımda annemin yanında ilk kez Ağzına Sıçıyim demişim o gün...Döndük eve. Ama nasıl moralim bozuk. Yemek yememişim 2-3 gün. Hem de nasıl kastım. Kastım kendimi. Haftalık aldığım parayı evde bırakıp yanıma almadığımı hatırlarım hiç harcamıyim diye...Aç geliyodum eve Lego alıcam diye. 6 ay sonra gittim. 4 kutu aldım. Kadıköy'deki Gençlik Kitabevi'nden. Akmar'ın yanındaki. Onları bana satan kız, Legoları satın alınca bende öyle bir ışık görmüş ki artık, benim yanaklarımdan öpmüştü.
Budur bana bu resimlerin hatırlattığı. Hollanda'ya gelirken komşunun çocuğuna verdim. Evet 12 yaşında aldığım şeyler 15 sene durdu bende. Tek bir parçası kaybolmadan. Verirken elim gitmedi, biliyodum 2 ay sonra kaybolacağını parçaların. O zaman tanışmış olsak size bırakırdım.
Elinize sağlık tekrar...
FD, sen böyle anlatınca bak ben duygulandım. Torba torba verdiğim legolarım için. Sağa sola dağıttık güzelim legoları. Şimdi tekrardan biriktireceğiz. Pahalı meret Allah için. Ama yaşımız büyük artık, buluruz parasını. :)
Ben çook ufak iken annemin yabancı bir arkadaşı sayesinde tanışmıştım legoyla, tahmini 8-9 yaşındayken falan. Daha da ufak olabilir. Ondan beri senelerce bana kim hediye alacak olsa lego aldı, ben de de kocaman bir şehir yapacak kadar lego birikmişti. Bir noktadan sonra zaten kutu falan hak getire, direk hepsini kocaman torbalara koyardım, karışık şekilde, ordan kafama göre binalar evler iş yerleri falan yapardım. Bugün azıcık biraz kafam çalışıyorsa muhtemelen hepsini Legolarıma borçluyum.
Bir kısmını da Commodore 64'üme tabi. :) Ama o ayrı konu.
O halay sahnesi hakikaten muhteşem olmuş.. ben ilk bakışta (mendilleri farketmeyip alttaki yazıyı da okumayınca) epik amerikan filmlerinin "nihai kahramanlık sonrası ekibin senkronize adımlarla halkın içine geri dönüş yürüyüşü" zannetmiştim o fotoğrafı.. ya da mesela Armageddon'da ekibin shuttle'lara ilerlediği sahne... senkronize adım şart... bir de "ulan bir geri dönelim ne piyasamız olacak haaa" bakışı :)))
süpermiş yeni maceraları bekliyoruz efenim.
Post a Comment