Saturday, January 26, 2008

Yüksek yüksek tepeler...

Bu yazıyı eski Türk filmlerinden kopan bi şarkı eşliğinde yazıyorum... Yazarken parmaklarım titriyor... Yazmak istemiyorum ama yazmak istiyorum.. Gitmek istemiyorum ama gitmek istiyorum... İçimde tuhaf bir ürperti var... Çok önemli bir gün.. Çok önemli bir gece... Odamda, yatağımda, kitaplarımın arasında, sandalyemde, bu beyaz duvarların içinde, bu sıcak evde, ailemin yanında geçirdiğim son küçük kız gecesi...
Yarın bir aile kuruyorum... Yeni bir aile... Mimarlarından birinin ben, diğerinin Cenk olduğu bir aile... Düşündüm... Benim ailem ne kadar güzelmiş... Endişelendim... Kuracağım bu kadar güzel olur mu diye... Üzüldüm... Babam saçlarımı okşamaya çekinir mi diye...
Ailemi ne kadar seviyormuşum... Onlar beni ne kadar seviyormuş.. Ne büyük bir mucizenin karakterleriymişiz... Ne hoşmuş kavga etmek, ne hoşmuş sarılmak, ne hoşmuş beraber yemek yemek, ne hoşmuş evde oturup sıkılmak, anneden azar işitmek... Abilere güvenip hovardalık etmek... Abilere güvenmek ne güzel şeymiş...
İçimdeki ağlama dürtüsü yüz kaslarımın tutma gücünün bile üstünde... Kimse konuşmuyor... Kimse gülmüyor... Kimse bırakamıyor beni... Ben kimseyi bırakamıyorum geride... Hepsini içime sokayım, sonsuza dek bütün olalım, hiç ayrılmayalım... Sevgili dediğin ailenmiş meğer... Seni çıkarsız seven, canın acısa ölenmiş.. Boğazım düğüm düğüm... Ağlamaya korkuyorum babam üzülecek diye... Oysa hüngür hüngür ağlayasım var omzunda... Baba beni bırakma diyesim var... Beni Cenk'e verdi diye küsesim var...
Bu kadar zor olacağını bayram sabahı anladım... Babam "Seninle son bayram sabahımız" dediğinde.. Sarılıp hüngür hüngür ağladığında, ağladığımda...
İnsanları sevmemi, herşeyin kendimin bile üzerinde tutmayı babamdan, öfkemi Bora abimden, asiliğimi, dengesizliğimi Buğra abimden, fedakarlığımı, iyi niyetimi ve dualarımı annemden topladım... Babamın çaldığı şarkılarla fon yapıp kendimi oluşturdum... Hepsine çok şey borçluyum.. Hayatımı borçluyum.. Kendimi borçluyum.... Onlar sayesinde Cenk'le evleniyorum.. Onlar sayesinde Cenk kadar müthiş birine aşık oldum... Onlardan topladıklarımla...
Şimdi onlardan öğrendiklerimle, bildiklerimle, hissettiklerimle, onlara layık olacağını umduğum bir hayatı başlatmak üzereyim... Umarım mahçup olmam... Umarım benimle gurur duyarlar... Umarım....
Umarım mutlu olurlar....
Sevgi, yetersiz bir sözcük...

6 comments:

Fery... said...

Birebir tanımadıklarının hayatlarına şahit olma fırsatı tanırken elektronik ortamlar, hep samimiyetsizliğinden şikayet ederken az önce tam da bu post u okurken yanıldığımı fark ettim... bolca samimi bolca insan bir yazı olmuş bu, belli ki tam anlamıyla hissettiklerin ne mutlu sana ve ailene böyle cümlelere sebep olmuş, dilerim bir ömür boyu ailenden topladıklarınla ikinci aileni müthiş yaparsın ki bence yaparsın böyle anlattıktan sonra... bir ömür boyu mutluluklar sana ve cenk'e...

tubik said...

Çok çok teşekkür ederimm.. Çok mutlu oldum... İnşallah ddiğin gibi başarabilirim :) İnşallah daha da güzelleri sizleri de bulur...

Tekrar tekrar teşekkürler...

Burcuk said...

Tubikcim tebriklerrr :) simdi dugun sonra telaslari/dinlenmeceleri vardir sanirim gec gorursun ama olsun:) Bir yastikta kocayinizzzz:) bloga uygun olarak on yuz bin baloncuk da dilerim:)))operim cok:)

Burcu said...

gözlerim doldu:((
cok mutlu olucağını biliyorumm

Giz said...

tam 4 ay sonra bugun evlenecek biri olarak tesadufen blogunuzu buldum ve istemeden de olsa bu yazdiginizi okurken gozyaslarimi tutamadim. simdi bunu yazarken bir yandan da hungur hungur agliyorum.
"Baba beni bırakma diyesim var... Beni Cenk'e verdi diye küsesim var..." bu nasil bir ifadedir, bir kadinin babasina olan duskunlugunun nasil yansimasidir ki kalbimde yasadiginiza inandigim hissi yaratti.. ellerinize saglik ve umarim her daim cok mutlu olursunuz esiniz ile.

tubik said...

Sevgili Giz,

Yorumundan sonra tekrar okudum, şimdi evleniyor olsam, virgülünü bile değiştirmeden yine aynı yazıyı yazardım herhalde.. Çok zor ldu evlendikten sonra bizimkilerle oturmamaya alışmak. Çok ağladığım da oldu. O yüzden zırt pırt, hemen hemen her gün gördüm onları. Yavaş yavaş atlattım, çünkü yeni bir aile kurmak da bir o kadar güzel.

İnşallah senin için de herşey çok güzel olur ve ailenden ayrılmana değecek kadar güzel bir aile kurarsınız eminim.. Hayırlı uğurlu olsun şimdiden..