EV

"Kuşu altın kafese koymuşlar, yine de 'vatanım' demiş." diye bir söz var mesela. Düşünüyorum ve baya saçma bana kalırsa.

1- Altın, kuş için ne ifade ediyor olabilir ki insanlar kuşun altın kafese girdiğinde kendinden geçmesini bekliyorlar? Hayvan için kafes kafestir altını bronzu dökme demiri mi var ki hayvancığa göre? Yok bi de pırlanta yüzük taksın manitası yumurtlama döneminde.

2- Kuşun vatanı neresidir? Hadi orada vatan yerine gökyüzü kelimesi geçiyor olsa eyvallah. Hayvan özgür olmak ister, uçmak ister, ağaca falan konmak ister, bulutlara oturmak gibi bir hayali vardır falan. En nihayetinde havaya göre göçüp göçüp tropik senin, ekvatoral benim gezmiyor mu bu hayvan?

3- Kuşun konuşması, konuştuğu gibi vatan kavramını biliyor olması da bir hayli garip de hadi La Fontaine hatrına bişey demeyelim.

Konu buraya nerden geldi derseniz de, evin içinde dolanırken (büyüklüğü belli en fazla ne kadar dolanılabilir orası meçhul) şunu düşündüm : İnsanın evi gibi yok arkadaş! (Erman Hoca tonlaması ile)

Ne bileyim banyosu ayrı önemli, mufağı ayrı. Hele bir de salon var ki insanın rahat edeceği gibi olmazsa bir takım ruhsal problemlere bile yol açabilir.

Kastettiğim ultra lüks, felaket konforlu, dergilerden fırlama olması değil. İnsanın sevdiği gibi olması. Bakınca mutlu olacak insan! Araya bir iki kendisine sempatik gelen obje koyacak, banyo paspasına baktığında gülecek. Misafir geldiğinde kendini ucubik bir ortamda sansa bile oturan mutluysa gerisi fasafiso bence.

"Krizdeyiz" diye bir program var belki denk gelmişsinizdir. Ben 1-2 saat önce denk geldim mesela. Ailelerin evleri ziyaret ediliyor, yaptıkları müsrüflükler kafalarına çalınıyor konseptli bir program özetle. Bir kadın evini dayamış döşemiş. Salondaki biblolar (Fil, varaklı mısırlı mumyalar, vs vs) başlı başına bütün eve mobilya koymaya yetecek tutarda. Bir vitrinde swarovski taşlardan yapılmış çay takımı vardı. Çay takımı derken sadece bardak ve tabak. Tutarı 1000 TL civarıymış. Sunucu diyor ki "Çay bununla içilince daha mı lezzetli oluyor". Beni koy mesela o eve 5 dakika ancak dayanabilirim. Sonra panik atak, 10 dakikayı geçerse de manik depresif bir insan olurum. Ama kadın mutlu o evde. O ondan hoşlanıyor ve tipine bakılırsa da son derece huzurlu!

Bizim evde mutluluk faktörü genel olarak kedinin kaybettiği satranç taşlarından birini bulup takımı yeniden bir araya getirmiş olabilmek, kumbarayı inekli değil de köpekli alabilmiş olmak, banyoya kocaman salyangoz kabuklarının hediye gelmesi falan. Ama bakıyorum, girer girmez "benim" diyorum, mutlu oluyorum, gülüyorum. İkimiz bir anda heyecanlanıp zıplıyoruz "amanın evimiz pek şahane bi güzellikte!" falan diye..

Bu sebepledir ki herkeşler evine mini mini de olsa sevdiği bişeyler koysun, bakıp bakıp mutlu olsun, sevgi kelebeği gibi, ya da perde reklamlarındaki kadınlar gibi süzüle süzüle dans etsin evin içinde.

İçini baymış olabilirim sevgili okuyucu ama mesajım aşağıda gizli olabilir mi acaba? Yeni bir çalışma masasını misafir gelirse "ne saçma şey?" der mi diye düşünmeden salonun ortasına koymuş olabilir miyiz? Acaba bana özel bir çalışma alanı yaratmış mıyızdır, ya da ben bu satırları minik çalışma masamda yazıyor olabilir miyim????