Sunday, April 6, 2008

Uykudan önce

bu gece
ben uyurken
ya da uyuyamazken
sıkıldım kendimden
kaçmak için siluetimden
yorganı kafama çektim
ne yazık
karanlıkta gördüğüm ruh
yine benimdi


insan değişmez
değişemez
değiştiğinde
artık "ben" olmayacağını bilir
"başkası"
etrafta milyarlarca varken
yenisini ekleyemez


karanlık
aydınlık
insan hapistedir
insan "mahkum"dur.

3 comments:

Aymen said...

Kediniz hayırlı olsun :)

Anonymous said...

i think you'd like that one;



Öldüğüm gün Sokağımdan bir kadın geçsin istiyorum
Güzel yada çirkin
Ama karalara bürünmüş bir kadın
Kalabalık görünce evin önünü
Gözlerini kaldırıp pencereme bakmalı
Aklına ben gelmeliyim
Ağlamalı

Öldüğüm gün
Hava yağmurlu olsun istiyorum
Cenezeme gelenlerin hepsi ıslanmalı
Biri "Zaten ters adamdı
Böyle günde ölünür mü? " demeli
Diğeri rahmetle anmalı beni
Dostumu düşmanımı anlamalıyım

Silerek dudaklarından
Dua kırıntılarının izini
Yanımdan uzaklaşınca hoca
İlk defa
Yarınımı düşünmeden
Rahat bir uykuya dalmalıyım.

Anonymous said...

erdogan tanaltay di mi bu?
guzel bi şiir tiyatro bolumunde ezberletip oynatıyolar bunu herkese