Thursday, November 29, 2012

Life is like a box of Pul Biber!




Canım Tom Hanks. 

Keşke senin dediğin gibi olsaydı da bir kutu Nestle Damak'a benzetebilseydik biz de hayatı. 

Ama Türk milleti için hayat pul biber gibi. Ağzımız yanıyor, dudaklarımız şişiyor, yeri geliyor ülsere kadar gidiyor ama yedikçe iştahımız açılıyor, yana yakıla mutlu oluyoruz, daha da yiyoruz. 

Bize göre hayat böyle. Acısı olmadan yemekten sonra gelecek katmerin güzelliğini anlayamıyoruz. Sürekli tatlı tatlı gitmiyor hayat. Sen her küçük paketten ayrı lezzet çıkacağını söylüyorsun herşeyi tatlıya bağlayarak ama biz acı ve tatlı arasında anlık geçişler ve kıyaslamalarla tanımlıyoruz hayat döngüsünün anlamını. 

Bak mesela bu aralar tek sevdiğim aktivite, evde ısıtmayı açmayıp Cenk'in kapüşonlu eşofmanını giyerek uyumak. Sabah kalkamamak. Sonra panik halinde zıplayıp ordan oraya koşturmak. Baksana, tatlı tatlı uyumak ve acı acı koşturmak. 

Kah gülmek, kah ağlamak. Sakince kitap okunan ve okunanın düşünüldüğü orta frekansta bir hayat bize göre değil. Kitap da okumuyoruz ki zaten. Okusak da Aşk-ı Memnu dizisini izlemekten farklı bir bakış açısı taşımıyoruz çoğunlukla. Bir Terry Pratchett ya da İhsan Oktay Anar'ı düşünmeye yetmiyor bizim ruh halimiz. Dalgalanıyoruz çünkü. 

Yaptığımızı sandığımız sanatlarımız bile şahsına münhasır kriteri taşımazken, alıştığımızın dışında birşey görmek bizi nedensiz yere göz yaşlarına boğabiliyor. Hindistan'da bilezik yapıp satan adama gösterseler halimizi deli diye gülecek 1.000.000 Hintli bulabilirim. 

Neyse ne diyordum? Bizim buralarda hayat pul biber kıvamında Tom. Nasıl olmasını isterdin diye sorarsan, bir kutu biber demek isterdim ama senin de tarif ettiğin gibi her paketten ayrı çeşit çıkacak. Küçük biber turşuları dürümle güzel olur, sivri biber kahvaltıda peynirle. 

Bizim buralarda simit diye birşey var Tom bildin mi? Sizin Pretzel'ler gibi diyeceğim ama benzetmeye tenezzül edemem. Evet evet, bence hayat simit gibi olmalı. Kah kırmızı biberle peynirle ye, kah çikolatayı bas içine tost makinesine ver. 

Güzel olanı dişte kalan susamları sinsice temizlemeye çalışırken, yanağın kenarında unuttuğunla yaramazlığını ele vermek. 

Burada hayat garip be Tom. Bizim ecdadımız 30 yıl at üstünde gezmiş de haberimiz yok! 

O değil de, ecdad demişken...

Wednesday, November 14, 2012

Abuk ihtiyaç molası

Bu yazıyı Esenboğa Havalimanı'ndan nedenini bilmediğim bi sebeple yazıyorum okuyucu. Aslına bakarsan uçağa gitmek için limitli zamanım var ama iş boğuşmasının arasında nefes alıp bambaşka şeylere odaklanmaya ihtiyacım hasıl oldu zannedersem.

Bu aralar beni en çok neler rahatlatıyor onları sayayım bari.

* Abilerim ve Yeliz ve babamla görüştüğüm ya da telefonla konuştuğum her an.
* Aynı şekilde Cenk tarafından anne ve babamla ve Ayşegül Abla ile konuşmak.
* İşler güçler izlemek (her ne kadar bazılarının gıcık olduğunu bilsem de :D )
* Youtube'dan abuk subuk videolar izlemek. Ki bu videoların başını sivilce sıkma videoları çekiyor söyliyim.
* Gangnam Style dinlemek. Youtube uzantısı aktivitelerimden biri. Çok eğlenceli.
* Bu aralar başladığım kitapları bitirmek ile ilgili terapilik sorunlarım vardı. Ayça Şen'in Kalın Kitabı'nı bir solukta bitiriverdim. Çok memnun kaldım, tavsiye ederim. En çarpıcı kısımlardan biri şu tespitti sanırım "Özgür olmak insanın her istediğini istediği zaman yapabilmesi değil, yastığa kafasını koyduğunda vicdanı rahat uyuyabilmesidir."
* Cenk diyette olduğundan ona yemekler yapmak ve bu işe kafa yormak da çok rahatlatıcı.
* Viyanaya gitme planları yapıyorum. Vizeyi de alabilirsem çok rahatlıycam.
* Kedi rahatlatma yöntemlerinin en sıcak olanlarından biri galiba. Bizimki domuz boyutarına ulaştı, huy olarak da domuz gibi zaten ama olsun.
* Önce Pretty Little Liars'a sardım, bir haftada 3 sezonu bitirdikten sonra yeni arayışlarım sonucu Breaking Bad'e de sarmış bulunmaktayım.
* Siyasi tartışmalardan kendimi uzak tutmaya çalışıp tüm küfürlerimi içimden sıralamak da beni rahatlatmaya başladı.
* Bir de şu kilolardan kurtulsam çok süper rahatlayabilirim okur!

Neyse, sanırım o anons edilen İstanbul uçağı benimki. Koşmaya başlasam iyi olacak.

Öpt. Kib. Bye.