Bundan 2 sene önce yorgun bir şekilde eve dönerken, içim elvermedi seni görmemeye o gün.
Dünyada çok daha fazla şey görmüş geçirmiş, sıkıntı yaşamış ve mücadele etmiş kadın var eminim. Ama benim hayatımda gördüğüm en emekçi kadın sen oldun hep. Benim için bugün en çok seninle kutlamaya değerdi.
Bir buket lale aldım yoldan. Bahar sarısıydı renkleri. Senin gülüşün gibi canlı, duruşun gibi dimdik. Arkama saklayıp çaldım kapıyı. Tam umduğum gibi sen açtın. Şaşırdın beni görünce.
"Kadınlar günün kutlu olsun annecim" dedim.
"Ne varsa kızımda var!" dedin,
yüzünde kocaman bir gülümsemeyle...
Hayatımda duyduğum en güzel, en mutluluk veren cümle...
Eve gelirken az önce, o günü, o anı düşündüm. Herzamanki gibi radyoda sevdiğim bir şarkı çalsın diye aranıp duruyordum. Tam eve varacakken, arabayı parkedecekken bu şarkı çalmaya başladı. Arabayı parkettim, şarkı bitti. Sen yollamış olabilir misin? :)
Özlemim giderek artıyor ve ben bazen ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum. Benim kahramanım, hakiki kadın annem, bugünü en çok sana layık görüyorum. Seni kutluyorum.
1 comment:
hayat bazen güzel sürprizler yapıyor :) bir kaç yıl öncenin sarı lalelerine karşı aklında kalbinde annen varken radyoda bence senin için ve güzel annen için söylenmiş sarı laleler :)
Post a Comment