Tuesday, September 1, 2009

Fırtına

Epeydir doğru dürüst blog yazmadığımın, yazdıklarımın da öylesine şeyler olduğunun herkes farkında zannedersem. Yaklaşık bir aydır, sanki olacak tatsızlıkları hissetmişim gibi bir sükunet çöktü üzerime, canım hiçbirşey yapmak istemedi. Yaklaşık 3 senedir hergün günde 20 kez kontrol ettiğim bu sayfa ve komutan emri gibi okuduğum diğer sayfalar bu zaman diliminde bana uzaklaştı. Buna yapmaktan hoşlandığım diğer günlük aktiviteler (gülmek, konuşmak, uyumak, yemek yemek, kedi, vs...) de dahil aslında. Dedim ya hissetmişim...


Geçen hafta perşembe ve cuma günleri, hayatımın en sinir bozucu 2 gününü geçirdim sanırım.


Durumu şöyle özetlemeye çalışayım :


2 sene boyunca gerçek bir özen, saygı ve ahlak göstererek X şirketinde çalıştım. Her nekadar yöneticilerimin sürekli full makyajlı ve en kral kıyafetlerle gezmem, kendilerine kendimi iyi pazarlamam (ay ben çok motiveyim, herşey süper, ben de en süpersonik çalışanım, vb yaklaşımlar) gibi konularda beklentilerini karşılayamamış olsam da kimseye bir saygısızlığım olmadı, görevim neyse yaptım.


Bu süre zarfında hoşlanmadığım, aklıma, zekama uymayan birçok şey yaşadım. Yine de bu kadınyoğun iş ortamına uyum sağlamaya çalıştım. Memnuniyetsizliğim hat safhalara ulaşmıştı ki geçenlerde bir İK Danışmanlık firması bana ulaştı (ben başvurmadım) ve Y firmasında açık bir pozisyon için benimle görüşmek istedi. Mazeret izni alarak kendileriyle görüştüm. Olumlu geçmiş olacak ki Y firmasının yetkilileri ile yeni bir görüşme ayarlandı. 3 günlük sağlık raporum varken bu süre içinde Y firması ile iş görüşmesi yaptım. Bu görüşmede daha önce X firmasında çalışmış biri ile karşılaştım.


Raporum sona erdikten sonra işe döndüm. Yöneticim beni çağırarak raporlu olduğum süre içinde iş görüşmesine gittiğimi "tespit ettiklerini" belirtti ve beni alenen istifa etmeye davet etti. Şirket kriterlerine göre etik dışı bir hareket yapmışım. "Saygı duyarım, o zaman işten çıkartın" dedim. Zor bir süreç olduğunu söyledi. Ardından bir üst yöneticim çağırdı. Beni istifa etmeye davet etti. Etmeyeceğimi yineledim. İstifa etmezsem bir referansımı kaybedeceğimi, çok yanlış birşey yaptığımı, benim yerimde olsa herkesin istifa edeceğini söyledi. Dayanamayıp "tazminat vermek istemiyorsunuz, istifaya zorluyorsunuz" dedim. Alenen "evet" dedi. Sonra da büyük bir keyifle "sen de ne fena pişti olmuşsun" diyip güldü. Bu bir yöneticinin tarzı olmalı mıdır? Tartışılır. Bu muydu yani 2 senelik emeğin, defalarca sinirimin bozukluğundan döktüğüm gözyaşının, stresin, sinirin, fedakarlığın değeri?


Aradaki İK Danışmanlık firmasını arayıp iş görüşmesinin sonucunun olumsuz olduğunu öğrendikten sonra yaşadıklarımı, görüşmelerin gizli kalması gerektiğini ancak başıma birsürü iş açıldığını ilettim. Konuyu Y firmasına aktarmışlar, teselli armağanı olarak iş teklif edildi. X firmasında inat edip kalıp, hakkımı almak için uğraşırken yaşayacağım stresi göze alamayıp firmanın teklifini kabul ettim. Şimdi yeni bir şirkette çalışıyorum. İş görüşmemin bilgisini paylaşan kişiyle aynı ekipte..


Sözde ahlaksızlığımı da aldım gittim kısacası :)


Böyle laylaylom anlattığıma bakmayın, perşembe akşam bir yol çizmeye ve karar vermeye çalışırken beynim patlayacak gibiydi...


Şaka gibi, siz ne dersiniz?

16 comments:

Flying Dutchman said...

benim yaşadığım hadisenin birebirini yaşamışsın Tubik.

Ben de Doğan Emeklilik'te çalışırken TEB ile görüşmeye gitmiş, bunu tabi ki "başka bir işte çalışırken yeni bir iş görüşmesine gidersen kapının önüne konulursun" gerçeğinin korkusuyla DE'dekilere söylememiştim. Neyse ki benim cevabım ilk planda olumlu oldu. Ama D.E.'den ayrılırken yöneticilerle yaptığım ağız kavgasını ve bana çektirdiklerini biliyorum. 2 gün sonra başlayacak eğitime gitmem konusunda zorunlu olduğumu bildikleri için çıkışımı vermemekle ve 2 hafta beklemekle tehdit etmişlerdi beni de...neyse ki ben şalteri indirip, normalde ağız burun girişeceğim adamlara karşı çenemi tuttum da beni şutladılar...

Türkiye'de maalesef durum bu. Eminim sen de gayet açık biçimde, yaptığın iş görüşmesini eski şirketinde gidip "ben başka bir şirketle görüşüyorum" şeklinde dürüstçe açıklamak isterdin ama ülke şartları insanları böyle şeyleri saklamaya itiyor...

yeni işi aldığına çok sevindim yine de...hatta yzaıyı da o heyecanla okumuşum "olumsuz cevap aldım" falan okuyunca "tüh kız ortada kaldı" dedim sesli sesli :))

hayırlı olsun, umarım işinde mutlu olursun, unutuyor insan böyle şeyleri zamanla...2 sene sonra hatırlayıp gülersiniz Cenk'le birlikte...

Fırat

tubik said...

@Dutchman;

Ne yazık ki ben iş görüşmeine gidiyorum demek hayal gibi Türkiye'de. Daha henüz münhasır medeniyetlerin medeniliğine yaklaşamadık bile.

Hadi yaklaşamadık, anlamadığım şu;

Ben bu görüşmeleri mesai saati içerisinde yapmadım ki! Öyle veya böyle, izinli olduğum, işe gitmekle yükümlü olmadığım saatler içerisinde yaptım...

İspiyonlanmam da ayrı bir yazı konusu zaten.Kime ne faydası var anlamıyorum...


İleride güleceğimiz kesin, hatta şimdiden durumun vehameti gülmeme sebep olmaya başladı bile. Hani çok sinirin bozulur da anlamsızca gülmeye başlarsın ya, işte öyle!

Abuk Kraker said...

Hayırlısı olsun Tuğba.Umarım yeni işinde huzurlu ve mutlu olursun.

iris said...

Ben biraz farklısını yaşadım. Bir fransız şirketinde çalışıyorum. Bir banka ile ortak iş yapıyorlardı. Ben de zamanında cv mi İK firmalarından birisine koymuştum. Nerden çıktıysa ortaya tekrar. Bir gün aradılar ve görüşmeye çağırdılar. Adecco aracılığı ile oldugundan görüşme, işveren şti. ismini öğrenemedim. Yine de gittim. Bir baktım "eyvah bizim banka"... Hemen kendi işime döndüm, görüşmeyi yapmış oldum. Patronum Fransız, gittim "ben eger uygun pozisyon bulursam banka düşünüyorum " dedim. Adam ne dese beğenirsiniz??? Biz Türkiye'de yatırımlarımızı azaltmak düşüncesindeyiz, bence de banka çok iyi olur, seni tavsiye ettim zaten, çağırabilirler görüşmeye, değerlendir" dedi. Meğer beni patronum cv mi yolladığı için çağırmışlar. İşin ilginci ben hala fransız firmasındayım. o bankaya devlet el koydu kapandı.

sizin durumunuz biraz üzücü olmuş ama sonunda hayırlısı olmuş. Sadece o laf taşıyan vatandaşla aynı ortamda olmak kötü. Bu insanlar ne yazık ki profesyonel ahlaktan uzaklar. Dedikodu ahlakı baskın.

Tanya's said...

Tubikciğim,

Zaten sıkıntıların vardı..bu şekilde olması elbette hoş olmamış ama senin için sipersonik olmuş...ben kısa özeti Sedden duymuştum ama senden canlı dinlemem gerektiği kanatindeyim..

Şimdi bu ispikler hayatımızın her döneminde var..bunlara alışmış olman gerekirdi senin yahu..tahtaya hiç mi adın yazılmadı senin?..ta oralardan kalır yapışır bu huy bazılarının üzerine...

Öpüyorum..

Kirpikteki Gözyaşı said...

Tuba yeni işin hayırlı, uğurlu olsun! Maalesef bunları hepimiz yaşıyoruz. Türkiye'de çoğu firma profesyonel davranmıyor bu konularda. Mesela ben 1 hafta önce işten ayrılacağımı açıkladım. 1 ya daha çalışabileceğimi söyledim. İyi niyetli davrandım yani eleman bulsunlar vs.. diye. Gel gör ki şu an iş yüküm arttı ve ters davranıyorlar. Başlangıçlar güzeldir derim ben hep! Yeni işinde çok ama çok mutlu ol!

CHROMA said...

O lafı söyleyen yöneticilerin hepsi, biraz daha iyi maaşlı bir teklife gözü kapalı atlarlar. Profesyonel iş yaşamı bunu gerektirir. Ama iş kendi astlarına gelince işte böyle aptal yerine koymaya çalışırlar. İş etiğiymiş. Yerim etiğinizi :) "Etik" kavramına önem verselerdi eğer, beraber çalıştıkları personelin başka bir işe yönelmesine gerek kalmayacak düzenlemeler yaparlardı kurumlarında.

Yeni işin hayırlı olsun.

varol döken said...

niye 2 sene sonra, 2 dakika sonra gülemiyor mu? ellerinde kronometre ile gülme zamanı bekleyen yorumcuları kınıyoruz, onları bir ömür boyu doğan emeklilik'te çalışmaya davet ediyoruz... ayrıca doğan emeklilik ne lan, şahin emeklilik, kartal emeklilik, serçe emeklilik, ahahah eğlendim:)

@tubik
herkesin ama istisnasız herkesin başka zaman dilimlerinde başka yerlerde başka işlerde aynı şeyleri yaşadığını bilmek umarım sana iyi gelir... hayatımızı dolduran incir çekirdekleri bunlar, sakın bardağı boşaltmalarına izin verme...

daha da katmerlisini bilahare anlatacağım... çok yakında:)

zeya said...

Tubik ben anlamadım çalışırken iş görüşmesine gitmenin sonucu işten atılmaksa çalışan kimse kalmazdı.

İnşallah yeni işin tüm bu başlangıç şekillerini unutturur çook iyi gelir sana :):)

defneyleyasamak said...

Tubikcim, neler olmus neler. ŞAşırdım mı? Hayır. Hayırlı mı olmuş? Evet. Bazen işaretler, bazı rastlantılar gerekir süreci cabuklastırmak icin. Uzun zaman önce gelmesi gerekird, trafige takılmıs ama temiz olmus. Bosver sen, yeni kesifler yap, tadını almaya calıs. Öperim cok tontirik nanaklarından

zilsizzarife'nin yeri said...

Tubikcim,üzülmüşsün kötü günler geçmiş ama geçmiş işte..Keşke öyle olmasaymış ama olacağı varmış,olmuş.Şimdiki an'dan kayif almak lazım.Umarım bu yeni iş sana çok uğurlu gelir.Süper de bir çalışma ortamın olur.Öperim kocaman:)

Anonymous said...

sonucun simdilik olumlu olmasi sevindirici. ama herseye ragmen 2 yil da olsa hakkini almalisin. yasayacagin stres vs degmese bile isverenler bilmeliki is arama hakki iscinin en dogal hakki. yapilan profesyonellige ve insanliga aykiri.cok sinirlendim cokk...
LeyLa

Ersin said...

tubik'çiğim,
Artık olan olmuş bize buradan hayırlısı demek düşer, umarım zaten ok mutsuz olduğun malum şirketten ayrılmak sna en azından şimdilik bir nefes aldırır.
başarılı olman dileklerimle
ersin

Fery... said...

hep benzer hikayeler, iş dünyasının gerçeği sanırım... En iyi sen biliyorsun ardında bıraktığın sıkıntıların ne olduğunu nasıl yaşandığını o yüzden bitiş şekli böyle de olsa iyi ki demeye çalış hem hiçbir şey iyi bitmez bence... Önündekinin şimdinin iyi olması dileğimle... Bir de o ispiyoncu karakterini sorguladığım insanla aynı yerde çalışmak durumunda kalmasaydın her şey çok güzel olacaktı ama sen onun da üstesinden gelirsin.. Hayırlı olsun Tubacığım...

devrim said...

film gibi :) gülüyorum çünkü senin için iyisi olmuş. Ama tazminatını almadığına üzüldüm hatta sinirlendim.
Eski iş yerindekiler hazımsız salaklarmış. Merak ediyorum o yöneticiler daha iyi para teklif edilse başka şirketlere iş görüşmesine gitmeyecekler miydi?

selen said...

Basina gelenleri okudum ama bi turlu yorum yazamadim. Cok uzuldum olan bitene. Insanlarin birak is ahlakini,ve profesyonelligi, insanlik degerlerini tasimaktan bile ne kadar uzak olduklarini gormek hem uzucu hem de sinir bozucu. yeni isin hayirli olsun. dogru durust insanlarla karsilasir ve calirsin insallah.