Monday, May 4, 2009

Bir pazartesi, bir umut...



Günlerdir, belki de aylardır aklım tek bir noktada... Bekledim, bekledim, olmadı. Değişmedi.

Ben yılmadım, benimle birlikte evren de yılmadı. Denemem için yeni basamaklar çıkartıyor önüme... Bugün bir diğerini aşmaya çalışırken, yarın diğerine kasacağım. Ama yılmamak için elimden geleni yapacağım. Adaya bile gitmedim ya dün, başaracağım gibi geliyor bana..


Ya devrilen domino taşlarından biri olacak ve standarda uyacağım, ya da dimdik durarak baştaki taş olacağım.. Göreceğiz..
Dualar için bin teşekkür..

4 comments:

defneyleyasamak said...

tüm kalbimle senin için hangi taş doğru ise onu diliyorum tubikim, adaşım...

Tanya's said...

Tubikcim,

Herşey yoluna girsin..hangi taş olmak istiyorsan ol..sonra kutlayalım adada..tüm ekip hemde.

Sedeliko said...

noluyo abi bi döksen içini..
bi kasılmış bünye orda kıstırılmış da değer mi?
kasınca düşmeyen taş sen mi olacaksın?
kendini bırakmadan kazanmayı öğreniyoduk hadi kalk silkelen bi "heyt" çek!
& herşey geçecek onu da hatırla:

Sebnem'den said...

Hmmmm..
Benim kafam almıyor olanları..
Ama iyi dileklerim seninle Tubikçiğim